Ռուսերեն 2․27․2022
Змахнул Волшебник красной палочкой — и наступило лето А из красной палочки получился цветок. Взмахнул Волшебник жёлтой палочкой — и наступила осень.
А жёлтая палочка превратилась в жёлтый листок.
Ещё раз взмахнул он, но уже белой палочкой — наступила зима , а белая палочка
превратилась в снежинка . Прошло время, и наступил черёд зелёной палочки. Улыбнулся Волшебник, взмахнул ею, и наступила весна .
Ինչ կլիներ եթե․․․ 26․2․2022
Հենրիկ Մալյանի անվան թատրոնում 24․02․2022
Անգլերեն 2․24․2022
Հովհաննես Թումանյան 2․21․2022
Թումանյանական խառնաշփոթ 2․20․2022
Շունը , կատուն, պոչատ աղվեսն ու կկուն խճճվեցին հեքիաթի էջերի մեջ և հանդիպեցին գրքի վերջին մասում ։ Զարմացած մտածում էին , թե ինչու է այսպես ստացվել։ Կկուն վախեցած նայում էր աղվեսին, բայց աղվեսը մի տեսակ բարի հայացքով էր նայում նրան ։ Կատուն իր մոտ շատ գեղեցիկ գլխարկ ուներ։ Նա այդ գլխարկը նվիրեց շանը և խնդրեց, որ ների իրեն ստելու համար։ Շունը ուրախ վերցրեց գլխարկը և կատվին ասաց, որ այսուհետ նրանք ընկերներ են։ Աղվեսը մեղավոր նայում էր կկվին, նա գիտեր, որ կկուն չի ների իրեն՝ ձագերին ուտելու համար։ Կկուն հասկացավ աղվեսի հայացքը և առաջարկեց դառնալ ընկերներ ու մոռանալ կատարվածը։
Նրանց հանդիպումն իզուր չէր։ Դա նրա համար էր, որ նրանք հասկանան, որ չի կարելի չար լինել ու վնասել քեզանից ավելի թույլին, այլ պետք է սիրել, օգնել ու հարգել իրար։